Ingiustizie del destino - sono solo apparenti / Injustices - of fate only seem that way

"Ogni prova che incontrate deve servire alla vostra evoluzione. Perciò non ribellatevi pensando di essere vittime di un’ingiustizia da parte del destino. Qualcuno dice: «Non meritavo questo!». Come può sapere cosa merita? Egli non si conosce: non conosce il suo lontano passato, non conosce neppure tanto il suo presente, e ha solo un’idea molto vaga del suo avvenire. Come può allora affermare che il destino o il Signore sono ingiusti con lui?
Anche quando in un processo i giudici condannano un innocente – la storia è piena di errori giudiziari! – dietro quell'ingiustizia in realtà c’è una giustizia! Questo è potuto accadere anche a certi santi, a certi Iniziati e grandi Maestri: alcuni sono stati imprigionati, bruciati, crocifissi… In apparenza era ingiusto, ma in realtà quelle prove avevano un senso, ed essi dovevano accettarle sia per pagare un debito del passato, sia per comprendere certe verità che non avrebbero compreso senza quell’episodio, sia per diventare più forti.
Il pensiero di un'ingiustizia divina impedisce agli esseri umani di evolvere. Qualunque cosa accada, essi non devono sentirsi vittime di un’ingiustizia: faranno così un grande passo avanti."

"Every difficulty you are faced with must serve your evolution. That is why you mustn’t revolt, thinking you are the victim of fate’s injustice. Someone may say, ‘I didn’t deserve that!’ How can they know what they deserve? They don’t know themselves: they don’t know their distant past, they don’t really know their present, and they only have a very vague idea of their future. So how can they claim that fate or the Lord is treating them unfairly? 
Even when the judges in a court case sentence an innocent person, – and history is full of miscarriages of justice! – behind this injustice there is actually a justice. This has even been the case with certain saints, initiates and great Masters, who have been imprisoned, burnt or crucified. It seemed unjust, but in reality these ordeals happened for a reason, and they had to accept them, either to pay a past debt or to understand certain truths that they would not have understood otherwise, or to become stronger. The idea of divine injustice prevents humans from evolving. Whatever happens, they must not feel they are victims of an injustice. Only then will they be able to take a big step forward."

les Injustices du destin ne sont qu’apparentes -

"Chaque épreuve que vous rencontrez doit servir à votre évolution. C’est pourquoi ne vous révoltez pas en pensant que vous êtes victime d’une injustice de la part du destin. Quelqu’un dit : « Je ne méritais pas ça ! » Comment peut-il savoir ce qu’il mérite ? Il ne se connaît pas : il ne connaît pas son passé lointain, il ne connaît pas tellement plus son présent, et il n’a qu’une très vague idée de son avenir. Alors comment peut-il prétendre que le destin ou le Seigneur est injuste envers lui ?
Même lorsque dans un procès les juges condamnent un innocent – l’histoire est remplie d’erreurs judiciaires ! – derrière cette injustice, en réalité il y a une justice. Cela a même pu arriver avec des saints, des Initiés, des grands Maîtres : certains ont été emprisonnés, brûlés, crucifiés… En apparence, c’était injuste ; mais en réalité ces épreuves avaient un sens, et ils devaient les accepter soit pour payer une dette du passé, soit pour comprendre certaines vérités qu’ils n’auraient pas comprises sans cela, soit pour devenir plus forts. La pensée d’une injustice divine empêche les humains d’évoluer. Quoi qu’il arrive, ils ne doivent pas se sentir victimes d’une injustice : ils feront ainsi un grand pas en avant."

"Jede Lebensprüfung, die euch begegnet, muss eurer Entwicklung dienen. Deshalb solltet ihr euch nicht auflehnen, in dem Glauben, Opfer einer Ungerechtigkeit des Schicksals geworden zu sein. Jemand sagt: »Das habe ich nicht verdient!« Wie kann er wissen, was er verdient? Er kennt sich nicht, er kennt seine ferne Vergangenheit nicht und auch seine Gegenwart nicht viel mehr, und von seiner Zukunft hat er nur eine sehr vage Vorstellung. Wie kann er also behaupten, das Schicksal oder der Herr seien ihm gegenüber ungerecht?
In der Geschichte finden sich viele Justizirrtümer. Aber selbst wenn die Richter bei einem Prozess einen Unschuldigen verurteilen, steht hinter dieser Ungerechtigkeit in Wirklichkeit eine Gerechtigkeit. Selbst Heiligen, Eingeweihten und großen Meistern konnte es passieren, dass sie vergiftet, verbrannt oder gekreuzigt wurden… Scheinbar war dies ungerecht, aber tatsächlich hatten diese Prüfungen einen Sinn und sie mussten sie akzeptieren, entweder um eine Schuld aus der Vergangenheit zu begleichen oder um bestimmte Wahrheiten zu erkennen, die sie ohne dies nicht begriffen hätten oder aber, um stärker zu werden. Der Gedanke einer göttlichen Ungerechtigkeit hindert die Menschen daran, sich weiterzuentwickeln. Was immer geschieht, sie dürfen sich nicht als Opfer einer Ungerechtigkeit fühlen: Auf diese Weise werden sie einen großen Schritt vorankommen."

Las Injusticias del destino sólo son aparentes -

"Cada prueba con la que os encontráis debe servir para vuestra evolución. Por eso no debéis rebelaros pensando que sois víctimas de una injusticia por parte del destino. Alguien dice: «¡Yo no me merecía eso!» ¿Cómo puede saber lo que se merece? No se conoce: no conoce su pasado lejano, tampoco conoce demasiado su presente, y sólo tiene una vaga idea de su futuro. Entonces ¿cómo puede pretender que el destino o el Señor sean injustos con él?
Incluso cuando en un proceso los jueces condenan a un inocente – ¡la historia está llena de errores judiciales! – detrás de esta injusticia, en realidad hay una justicia. Eso ha podido suceder incluso con santos, con Iniciados, con grandes Maestros: algunos fueron encarcelados, quemados, crucificados... En apariencia, era injusto; pero en realidad estas pruebas tenían un sentido, y ellos debían aceptarlas o bien para pagar una deuda del pasado, o para comprender ciertas verdades que sin ellas no habrían comprendido, o para hacerse más fuertes. El pensamiento de una injusticia divina impide a los humanos evolucionar. Suceda lo que suceda, no deben sentirse víctimas de una injusticia: de esta manera darán un gran paso hacia adelante."

"Каждое испытание, встречающееся вам, должно служить вашей эволюции. Вот почему не возмущайтесь, думая, что вы жертва несправедливой судьбы. Кто-то говорит: «Я этого не заслужил!» Как он может знать, чего он заслуживает? Он не знает самого себя: он не знает своего далекого прошлого, он не знает и своего настоящего, и у него только смутное представление о своем будущем. Итак, как же он может утверждать, что судьба и Господь несправедливы к нему? 
Даже когда судебный процесс осуждает невиновного – история полна судебных ошибок! – на самом деле за этой несправедливостью кроется справедливость. Такое случалось даже со святыми, с Посвященными, с великими Учителями: некоторых из них отравили, сожгли, распяли. На первый взгляд, это была несправедливость, но на самом деле эти испытания имели смысл, и они должны были их принять, либо чтобы оплатить долг прошлого, либо чтобы понять некоторые истины, которые они бы не поняли без этого, либо чтобы стать более сильными. Мысль о божественной несправедливости мешает людям эволюционировать. Что бы ни происходило, они не должны чувствовать себя жертвами несправедливости: так они сделают большой шаг вперед. "

"Cada provação por que passais deve servir para a vossa evolução. Por isso, não vos revolteis pensando que sois vítimas de uma injustiça da parte do destino. Alguém diz: «Eu não merecia isto!» Como é que ele pode saber aquilo que merece? Ele não se conhece: não conhece o seu passado distante, também não conhece o seu presente, tem apenas uma vaga ideia do seu futuro. Então, como pode afirmar que o destino ou o Senhor são injustos para com ele?
Mesmo quando, num processo, os juízes condenam um inocente – a História está cheia de erros judiciais! – por detrás dessa injustiça existe, na realidade, uma justiça. Isso aconteceu até com santos, com Iniciados, com grandes Mestres: alguns foram presos, queimados, crucificados... Aparentemente, era injusto; mas, na realidade, essas provações tinham um sentido e eles deviam aceitá-las, fosse para pagarem uma dívida do passado, fosse para compreenderem certas verdades que não teriam compreendido de outro modo, fosse para se tornarem mais fortes. O pensamento de que há uma injustiça divina impede os humanos de evoluir. Aconteça o que acontecer, eles não devem sentir-se vítimas de uma injustiça: deste modo, darão um grande passo em frente."

Het onrecht van het lot heeft er enkel de schijn van -

"Iedere beproeving die je meemaakt, moet bijdragen aan je evolutie. Kom dus niet in opstand door te denken dat je het slachtoffer bent van een onrecht afkomstig van het lot. Iemand zegt: "Dat heb ik niet verdiend!" Hoe kan hij weten wat hij verdient? Hij kent zichzelf niet, hij kent zijn verre verleden niet, hij weet evenmin veel meer over zijn heden, en hij heeft slechts een vaag idee over zijn toekomst. Hoe kan hij dan beweren dat het lot of God onrechtvaardig is tegenover hem?
Zelfs wanneer in een proces de rechters een onschuldige veroordelen – de geschiedenis is vol van gerechtelijke dwalingen! – schuilt in werkelijkheid achter dit onrecht een vorm van gerechtigheid. Dit is zelfs heiligen, Ingewijden, grote Meesters overkomen: sommigen werden gevangen gezet, verbrand, gekruisigd… Ogenschijnlijk was dit onrechtvaardig; maar in werkelijkheid hadden deze beproevingen een zin en zij moesten deze aanvaarden, hetzij om een schuld uit het verleden te vereffenen, hetzij om sommige waarheden te begrijpen die zij anders niet zouden hebben begrepen, hetzij om sterker te worden. De gedachte van een goddelijke onrechtvaardigheid verhindert de mensen om te evolueren. Wat er ook gebeurt, zij hoeven zich niet het slachtoffer te voelen van onrecht: zo zullen zij een grote stap vooruit zetten."

"Fiecare încercare ce o întâlniți trebuie să vă folosească la evoluție. De aceea, să nu vă revoltați gândindu-vă că sunteți victima unei nedreptăți din partea destinului. Cineva spune: „Eu nu meritam așa ceva!” Cum poate să știe ce merită? El nu se cunoaște: el nu-și cunoaște trecutul îndepărtat, el nu-și cunoaște nici prezentul, el are numai o idee foarte vagă de viitorul său. Cum poate să pretindă atunci că, destinul sau Domnul este nedrept cu el?
Chiar atunci când, într-un proces, judecătorii condamnă un nevinovat – istoria este plină de erori judiciare! – în realitate, în spatele acestei nedreptăți se află o justiție. Aceasta s-a întâmplat chiar și cu niște sfinți, niște Inițiați, niște Mari Maeștrii: unii au fost întemnițați, arși pe rug, crucificați... În aparență, era nedrept; dar în realitate, aceste încercări aveau un sens, iar ei trebuiau să le accepte, fie pentru a plăti o datorie din trecut, fie pentru a înțelege anumite adevăruri ce nu le-ar fi înțeles altfel, fie pentru a se întări. Gândul unei nedreptăți divine îi împiedică pe oameni să evolueze. Orice s-ar întâmpla, ei nu trebuie să se simtă victimele unei nedreptăți: ei vor face astfel un mare pas înainte."


"Духовният живот е основан на този непоклатим закон, който гласи: трябва да умрем, за да живеем, т.е. да умрем за нисшия инстинктивен животински живот, за да се родим за висшия живот на душата и на духа, живота на самия Бог. Само Бог е истински Мъдър, Мощен и изпълнен с Любов и ние трябва да Му направим място, за да царува в нас и да организира и хармонизира всичко във вътрешния ни свят.
Как да Му направим място? Представете си, че се сливате с пространството, с Всемирната душа, и поискайте Господ да разполага с вас. Постепенно ще почувствате, че Той се проявява, говори, работи чрез вас – вие сте същият, но и различен – искали сте да изчезнете, а не само не сте изчезнали, но сте станали много по-жив от преди.... Всичко се прояснява и подобрява, започва да тече истинският живот – и във вас се възцаряват изобилието, великолепието и свободат."



il pensiero del giorno - Omraam Mikhaël Aïvanhov