Malato - non deve mai identificarsi con la sua malattia / Sick people - must never identify with their illness

"Qualcuno dice: «Sono malato, lo vedete bene». E in effetti si vede che è malato, ma ad essere colpita è solo una parte del suo corpo. Se egli non smette di insistere sulla sua malattia, è come se si identificasse con la parte malata e le desse la possibilità di occupare la totalità del terreno, non solo sul piano fisico ma anche sul piano psichico.
Chi è gravemente malato deve dire a se stesso: «Il mio corpo è malato, è vero, ma io, figlio di Dio, scintilla divina, non posso essere malato». E questa convinzione lo pone al di sopra della malattia: egli non si identifica con il proprio corpo ma con il proprio spirito, che vive nella luce e nell'eternità. Decidendo di applicare la legge della preminenza dello spirito, costui dapprima produrrà dei cambiamenti nella regione del pensiero. Questi cambiamenti influenzeranno poi la regione del sentimento, della sensazione, e questi finiranno per concretizzarsi nel piano fisico, portando miglioramenti e a volte anche la guarigione."
"Someone may say, ‘I’m ill, as you can see.’ And it’s true, you can see they are ill, but it is only a part of their body that is affected. If they keep on about their illness, it is like identifying with the part that is sick and allowing it to take up all the space, not just on the physical level but on the psychic level too.
Anyone who is seriously ill must say to themselves, ‘My body is ill, it’s true, but as a son or daughter of God, as a divine spark, I myself cannot be ill.’ And this conviction places them above their illness: they identify not with their body but with their spirit, which lives in light and eternity. By deciding to apply the law of the primacy of the spirit, they will produce changes in the realm of thought first. Then, these changes will influence the realm of feelings and sensations, which will eventually become grounded on the physical plane, leading to improvements and sometimes even to a cure."

un Malade ne doit jamais s’identifier à sa maladie -

"Quelqu’un dit : « Je suis malade, vous le voyez bien. » Et en effet on voit qu’il est malade, mais ce n’est qu’une partie de son corps qui est atteinte. S’il ne cesse d’insister sur sa maladie, c’est comme s’il s’identifiait à la partie malade et lui donnait la possibilité d’occuper la totalité du terrain, non seulement dans le plan physique, mais dans le plan psychique aussi.
Celui qui est gravement malade doit se dire : « Mon corps est malade, c’est vrai, mais moi, fils de Dieu, étincelle divine, je ne peux pas être malade. » Et cette conviction le place au-dessus de sa maladie : il ne s’identifie pas à son corps, mais à son esprit qui vit dans la lumière et dans l’éternité. En décidant d’appliquer cette loi de la primauté de l’esprit, il produira d’abord des changements dans la région de la pensée. Ces changements influenceront ensuite la région du sentiment, de la sensation, qui finiront par se concrétiser dans le plan physique, entraînant des améliorations et parfois même la guérison."

Un Enfermo no debe identificarse nunca con su enfermedad -

"Alguien dice: «Estoy enfermo, como usted puede ver.» Y en efecto, se ve que está enfermo, pero sólo es una parte de su cuerpo la que se encuentra afectada. Si no cesa de insistir en su enfermedad, es como si se identificase con la parte enferma y le diese a ésta la posibilidad de ocupar la totalidad del terreno, no sólo en el plano físico, sino también en el plano psíquico.
El que esté gravemente enfermo debe decirse: «Mi cuerpo está enfermo, es verdad, pero yo, un hijo de Dios, una chispa divina, no puedo estar enfermo.» Y esta convicción le sitúa por encima de su enfermedad: no se identifica con su cuerpo, sino con su espíritu que vive en la luz y en la eternidad. Al decidirse aplicar esta ley de la primacía del espíritu, producirá, en primer lugar, cambios en la región del pensamiento. Estos cambios influirán después la región del sentimiento, de la sensación, y acabarán concretándose en el plano físico produciendo mejoras y a veces incluso la curación."

"Alguém diz: «Como podeis ver, eu estou doente.» E, com efeito, vê-se que essa pessoa está doente, mas é só uma parte do seu corpo que está afetada. Se ela falar insistentemente na sua doença, é como se se identificasse com a parte doente e lhe desse a possibilidade de ocupar a totalidade do terreno, não só no plano físico, mas também no plano psíquico. Uma pessoa que está gravemente doente deve dizer para si própria: «O meu corpo está doente, é certo, mas eu, filho de Deus, centelha divina, não posso estar doente.» E esta convicção coloca-a acima da sua doença: ela não se identifica com o seu corpo, mas sim com o seu espírito, que vive na luz e na eternidade. Ao decidir aplicar esta lei da primazia do espírito, ela começará por provocar mudanças na região do pensamento. Essas mudanças influenciarão depois a região do sentimento, da sensação, que acabarão por se concretizar no plano físico, levando a que haja melhorias e, por vezes, até a cura." "Кто-то скажет: «Я болен, вы же видите». И действительно, мы видим, что он болен, но нездорова лишь часть его тела. И если он продолжает настаивать на своей болезни, получается, что он себя отождествляет с этой частью и дает болезни возможность захватить все пространство, не только на физическом, но и на психическом плане.  Тот, кто тяжело болен, должен сказать себе: «Мое тело болеет, это верно, но я, сын Божий, божественная искра, я не могу заболеть». И эта уверенность поднимет его над его болезнью. Он отождествит себя не со своим телом, а со своим духом, живущим в свете и вечности. Решив применить этот закон первичности духа, он произведет изменения сначала в области мысли. Эти перемены повлияют затем на область чувства, ощущения, и, в конце концов, конкретизируются на физическом плане и приведут к улучшению, а порой даже к выздоровлению. " Een zieke dient zich nooit te vereenzelvigen met zijn ziekte - "Iemand zegt : “Ik ben ziek, dat zie je toch.” En inderdaad, men ziet dat hij ziek is, maar het is slechts een gedeelte van zijn lichaam dat aangetast is. Als hij blijft hameren op zijn ziekte, is het alsof hij zich vereenzelvigt met het zieke deel en het daardoor de kans geeft om heel het terrein te bezetten. Niet alleen op fysiek vlak, maar ook op psychisch vlak. Wie zwaar ziek is, zou moeten zeggen: “Mijn lichaam is ziek, dat is waar, maar ik, kind van God, goddelijke vonk, kan niet ziek zijn.” En deze overtuiging plaatst hem boven zijn ziekte. Hij identificeert zich niet met zijn lichaam maar met zijn geest die in het licht en in de eeuwigheid leeft. Door te beslissen deze wet van de suprematie van de geest toe te passen, zal hij eerst veranderingen teweegbrengen in het gebied van de gedachten. Deze veranderingen zullen vervolgens het gebied van de gevoelens, van de gewaarwordingen beïnvloeden, die zich uiteindelijke zullen concretiseren op het fysieke gebied en zo verbeteringen teweegbrengen en soms zelfs genezing." Een zieke dient zich nooit te vereenzelvigen met zijn ziekte - "Iemand zegt : “Ik ben ziek, dat zie je toch.” En inderdaad, men ziet dat hij ziek is, maar het is slechts een gedeelte van zijn lichaam dat aangetast is. Als hij blijft hameren op zijn ziekte, is het alsof hij zich vereenzelvigt met het zieke deel en het daardoor de kans geeft om heel het terrein te bezetten. Niet alleen op fysiek vlak, maar ook op psychisch vlak. Wie zwaar ziek is, zou moeten zeggen: “Mijn lichaam is ziek, dat is waar, maar ik, kind van God, goddelijke vonk, kan niet ziek zijn.” En deze overtuiging plaatst hem boven zijn ziekte. Hij identificeert zich niet met zijn lichaam maar met zijn geest die in het licht en in de eeuwigheid leeft. Door te beslissen deze wet van de suprematie van de geest toe te passen, zal hij eerst veranderingen teweegbrengen in het gebied van de gedachten. Deze veranderingen zullen vervolgens het gebied van de gevoelens, van de gewaarwordingen beïnvloeden, die zich uiteindelijke zullen concretiseren op het fysieke gebied en zo verbeteringen teweegbrengen en soms zelfs genezing." "Водата се движи във "вените" и "артериите" на земята, за да я храни, така както кръвта се придвижва във вените и артериите на човешкото тяло. Водата е бяла, а кръвта – червена. Белият и червеният цвят притежават една и съща Божествена енергия, проявена чрез двата принципа: белия цвят за жената, червения цвят за мъжа в духовния свят, във физическия свят – червения цвят за жената, а белия – за мъжа. Всъщност кръвта, която е червена, и водата, която е бяла, не са два различни принципа, а един и същ поляризиран принцип. Това се отнася и за огъня и светлината. Огънят е червен, а светлината – бяла, но те са от едно и също естество. Светлината произлиза от огъня, който я ражда. Докато кръвта произлиза от водата, която я създава. Значи долу бялото поражда червеното, а горе червеното – бялото. " Omraam Mikhaël Aïvanhov

il pensiero del giorno - Omraam Mikhaël Aïvanhov