giovedì 3 settembre 2015

Sincerità - non giustifica qualunque intenzione / Honesty - is not an excuse for saying whatever you like / Sinceritatea - nu justifică orice vorbă

"Qualcuno dice: «Io sono sincero, dico ciò che penso, soprattutto ai miei amici» e – lo si vede – demolisce tutto al suo passaggio! La sincerità è certamente una buona qualità, ma di questo tipo di sincerità egli non deve essere tanto fiero. Si è almeno posto la domanda: «La mia opinione è giusta?». No, perché dovrebbe farlo? Vi dirà che è libero di pensare ciò che gli piace: la libertà di pensiero è una grande conquista dell’umanità.
Siamo d’accordo, la libertà di pensiero è una cosa preziosa, ma a condizione di sapere realmente cos’è il pensiero! Quante persone chiamano “pensiero” un qualsiasi agitarsi dell'intelletto a proposito di tutto ciò che a loro va bene o non piace! È un errore: il vero pensiero non è legato al piacere o al dispiacere, e neppure comincia con il piano mentale – l’intelletto – ma con il piano causale, il che significa che presuppone la conoscenza delle grandi leggi cosmiche. La prima opinione che si presenta non è un pensiero. Molti sostengono di dire ciò che pensano, ma se pensassero veramente tacerebbero, oppure parlerebbero soltanto dopo essersi domandati quanto valga la loro opinione e quali saranno le conseguenze se la esprimeranno."

"People say, ‘I am honest. I say what I think, especially to my friends’, and you can see that – they demolish everything in their path! Honesty is certainly a quality, but there is nothing to be particularly proud of in that kind of honesty.
Have they even asked themselves, ‘Is my opinion right?’ No, why would they? They will tell you they are free to think as they please: freedom of thought is one of humanity’s great triumphs.
Yes, freedom of thought is a precious thing, but only if we really know what thought is. People so often call any kind of mental agitation about something they like or don’t like ‘thinking’! This is wrong: true thought is not linked to pleasure or displeasure. It doesn’t even start at the mental, intellectual level but on the causal plane; that is to say, it implies knowledge of the great cosmic laws. The first opinion that comes is not a thought. Many people claim to say what they think, but if they really thought they would keep quiet. Or they would only speak after they had asked themselves what their opinion was worth and what the consequences of expressing it would be."

la Sincérité ne justifie pas n’importe quel propos -
"Quelqu’un dit : « Moi, je suis sincère, je dis ce que je pense, surtout à mes amis » et, on le voit, il démolit tout sur son passage ! La sincérité est certainement une qualité, mais il n’a pas de quoi être tellement fier de cette sincérité-là. S’est-il seulement posé la question : « Est-ce que mon opinion est juste ? » Non, pourquoi le ferait-il ? Il vous dira qu’il est libre de penser ce qui lui plaît : la liberté de pensée est une grande conquête de l’humanité.
C’est d’accord, la liberté de pensée est une chose précieuse. Mais à condition de savoir réellement ce qu’est la pensée. Combien de gens appellent « penser » n’importe quelle agitation de leur intellect à propos de tout ce qui leur convient ou leur déplaît ! C’est une erreur : la véritable pensée n’est pas liée au plaisir ou au déplaisir, elle ne commence même pas avec le plan mental, l’intellect, mais avec le plan causal, c’est-à-dire qu’elle suppose la connaissance des grandes lois cosmiques. La première opinion venue n’est pas une pensée. Beaucoup prétendent dire ce qu’ils pensent, mais s’ils pensaient vraiment, ils se tairaient. Ou ils ne parleraient qu’après s’être demandé ce que vaut leur opinion et, s’ils l’expriment, quelles en seront les conséquences."

"Jemand sagt: »Ich bin ehrlich, ich sage, was ich denke, vor allem zu meinen Freunden«, und dann sieht man, wie er im Vorbeigehen alles zerstört! Die Ehrlichkeit ist gewiss eine Eigenschaft, aber es gibt keinen Grund, auf eine solche Ehrlichkeit stolz zu sein. Hat er sich nur einmal die Frage gestellt, ob seine Meinung richtig ist? Nein, warum sollte er auch? Er wird euch antworten, er könne denken, was er wolle, denn die Gedankenfreiheit sei eine große Errungenschaft der Menschheit.
Einverstanden, die Gedankenfreiheit ist kostbar. Aber unter der Bedingung, dass man wirklich weiß, was das Denken ist. Wie viele Leute nennen jeden Aufruhr ihres Verstandes über alles, was ihnen gefällt oder missfällt, »denken«! Das ist ein Irrtum, denn das wahre Denken ist nicht mit Vergnügen oder Missfallen verbunden. Es beginnt nicht einmal mit der Mental-Ebene, mit dem Verstand, sondern mit der Kausal-Ebene, was bedeutet, dass es die Kenntnis der großen kosmischen Gesetze voraussetzt. Jede erstbeste Meinung ist noch kein Gedanke. Viele geben vor, zu sagen, was sie denken, aber wenn sie wirklich denken würden, würden sie schweigen. Oder sie würden erst sprechen, nachdem sie sich gefragt haben, was ihre Meinung wert ist, und was die Konsequenzen sein werden, wenn sie sie ausdrücken."

La Sinceridad no justifica decir cualquier cosa -
"Alguien dice: «Yo soy sincero y digo lo que pienso, sobre todo a mis amigos» y, ya se ve, ¡lo destruye todo a su paso! La sinceridad es ciertamente una cualidad, pero no hay que estar muy orgullosos de una sinceridad como ésta. ¿Acaso él mismo se preguntó si su opinión era correcta? No, ¿por qué iba a hacerlo? Os dirá que es libre de pensar lo que quiera, que la libertad de pensamiento es una gran conquista de la humanidad.
De acuerdo, la libertad de pensamiento es una cosa valiosa. Pero sólo si sabemos realmente lo que es el pensamiento. ¡Cuántos llaman «pensar» a cualquier agitación de su intelecto respecto a todo aquello que les conviene o que les disgusta! Esto es un error: el verdadero pensamiento no está conectado con el placer o el disgusto, ni siquiera empieza en el plano mental inferior, el intelecto, sino en el plano causal*, es decir, presupone el conocimiento de las grandes leyes cósmicas. La primera opinión que viene no es un pensamiento. Muchos pretenden decir lo que piensan, pero si pensaran verdaderamente, se callarían. O sólo hablarían después de haberse preguntado lo que vale su opinión y, si la expresan, cuáles serán las consecuencias."

"Кто-то говорит: «Я искренен, я говорю то, что думаю, особенно моим друзьям», и видно, как он все разрушает на своем пути! Искренность, конечно, хорошее качество, но такой искренностью нечего гордиться. Задавался ли он вопросом: «А верно ли мое мнение?» Нет, зачем ему это? Он вам скажет, что волен думать, как ему нравится: свободомыслие – великое завоевание человечества. 
Да, конечно, свободомыслие – очень ценная вещь. Но при условии, если реально знаешь, что такое мысль. Многие называют «мыслью» любое возбуждение ума по поводу того, что им нравится или не нравится. Это заблуждение: истинная мысль не связана с удовольствием или неудовольствием, она начинается даже не в ментальном плане, в разуме, а в каузальнома, то есть предполагает знание великих космических законов. Первое появившееся мнение еще не является мыслью. Многие считают, что они думают, но если бы они действительно думали, они бы молчали. Или говорили бы, прежде спросив себя, чего стоит их мнение и каковы будут последствия, если они его выскажут. "

"Alguém diz: «Eu sou sincero, digo o que penso, sobretudo aos meus amigos», e o que se vê é que ele destrói tudo à sua passagem! A sinceridade é certamente uma qualidade, mas não há razões para se ficar muito orgulhoso de si próprio com este tipo de sinceridade. Terá essa pessoa, ao menos, colocado a si própria a questão: «Será que a minha opinião é justa?» Não, por que é que ela havia de fazer isso? Ela dir-vos-á que é livre de pensar o que lhe apetece: a liberdade de pensamento é uma grande conquista da humanidade.
De acordo, a liberdade de pensamento é uma coisa preciosa. Mas na condição de se saber realmente o que é o pensamento. Quantas pessoas chamam “pensar” a uma qualquer agitação do seu intelecto a propósito de tudo o que lhes convém ou lhes desagrada! É um erro: o verdadeiro pensamento não está ligado ao prazer ou ao desprazer, nem sequer começa com o plano mental, com o intelecto, mas com o plano causal, isto é, ele supõe o conhecimento das grandes leis cósmicas. A primeira opinião que surge não é um pensamento. Muitos afirmam que dizem o que pensam, mas, se pensassem verdadeiramente, calar-se-iam. Ou só falariam depois de se terem questionado sobre o que vale a sua opinião e quais serão as consequências de eles exprimirem essa opinião."

De oprechtheid rechtvaardigt niet om het even welke uitlatingen -
"Iemand zegt: “Ik, ik ben oprecht, ik zeg wat ik denk, vooral tegen mijn vrienden” en men ziet hoe hij alles verwoest op zijn doortocht. De oprechtheid is zeker een kwaliteit, maar er is geen enkele reden om fier te zijn over dat soort oprechtheid. Heeft hij zich alleen maar de vraag gesteld: “Is mijn mening wel juist?” Nee, waarom zou hij? Hij zal je antwoorden dat hij vrij is om te denken wat hem bevalt: de vrijheid van denken is een grote verworvenheid van de mensheid.
Akkoord, de vrijheid van denken is een kostbaar iets. Maar op voorwaarde dat men werkelijk weet wat de gedachte is. Hoeveel mensen noemen ‘denken’ om het even welke opwelling van hun intellect over alles wat hun aanstaat of tegensteekt! Dit is een vergissing: de ware gedachte is niet verbonden met het genoegen of het ongenoegen, zij begint zelfs niet in het mentale, intellectuele gebied, maar in het causale gebied, dat wil zeggen zij veronderstelt de kennis van de grote kosmische wetten. De eerste de beste mening is geen gedachte. Velen beweren dat zij zeggen wat zij denken, maar als zij werkelijk zouden nadenken, zouden zij zwijgen. Ofwel zouden zij slechts spreken nadat zij zich hebben afgevraagd wat hun mening waard is, en wat de gevolgen zouden zijn wanneer zij die zouden uitdrukken."

"Cineva spune: „Eu sunt sincer, eu spun ce gândesc, mai ales prietenilor mei” și se observă cum distruge tot în calea sa! Sinceritatea este desigur o calitate, dar el nu are de ce să se mândrească atât de mult cu această sinceritate. Și-a pus numai întrebarea: „Oare părerea mea este corectă?” Nu, de ce ar face-o? El vă va spune că este liber să gândească ce îi place: libertatea de a gândi este o mare cucerire a omenirii.
De acord, libertatea de a gândi este un lucru prețios. Dar cu o condiție: să știți cu adevărat ce este gândul. Mulți oameni numesc „ a gândi” orice agitație a intelectului lor în funcție de ceea ce le convine sau nu le place! Este o eroare: adevărata gândire nu este legată de plăcere sau repulsie, ea nu începe nici chiar cu planul mental, intelectul, ci în planul cauzal*, adică ea presupune cunoașterea marilor legi cosmice. Prima părere venită nu reprezintă un gând. Mulți pretind că spun ceea ce gândesc, dar dacă ar gândi cu adevărat, ei ar tăcea. Sau ar vorbi după ce s-ar fi întrebat ce valorează părerea lor și, dacă o exprimă, care vor fi consecințele. "

"Λέει κάποιος: «Εγώ είμαι ειλικρινής, λέω ό,τι σκέφτομαι, κυρίως στους φίλους μου», και μ’ αυτό το σκεπτικό, καταστρέφει τα πάντα στο πέρασμά του! Η ειλικρίνεια είναι αναμφίβολα προτέρημα, αλλά τέτοιου είδους ειλικρίνεια δεν είναι καύχημα. Αναρωτήθηκε άραγε ο άνθρωπός μας αν η γνώμη του είναι σωστή και δίκαιη; Όχι βέβαια. Γιατί να το κάνει; Θα σας πει ότι είναι ελεύθερος να σκέφτεται ό,τι θέλει: Η ελευθερία της σκέψης και της έκφρασης αποτελούν μεγάλη κατάκτηση της ανθρωπότητας.
Σύμφωνοι, η ελευθερία αυτή είναι κάτι πολύτιμο. Υπό τον όρο όμως να ξέρουμε πραγματικά τι σημαίνει σκέψη. Τόσοι και τόσοι ονομάζουν «σκέψη» το κάθε τι που ταράζει τη νόησή τους με αφορμή το τι τους άρεσει και τι δεν τους αρέσει. Αυτό όμως είναι λάθος: Η αληθινή σκέψη δεν έχει σχέση με την ευαρέσκεια και την αυταρέσκεια, δεν αρχίζει καν στο νοητικό πεδίο. Αρχίζει στο αιτιατό πεδίο, δηλαδή προϋποθέτει τη γνώση μεγάλων συμπαντικών νόμων. Η πρώτη τυχούσα γνώμη δεν είναι και σκέψη. Πολλοί ισχυρίζονται πως λένε ό,τι σκέφτονται, αν όμως σκέφτονταν πραγματικά, θα σώπαιναν. Ή, αν μιλούσαν, θα μιλούσαν έχοντας αναρωτηθεί προηγουμένως τι αξίζει η γνώμη τους και τι συνέπειες θα έχει αν την εκφράσουν."



"Колко много момчета и момичета внезапно и безразсъдно вземат решението да посетят най-затънтените места на планетата. Ако отиват с цел да учат или пък да обучават и лекуват местното население, трудностите, които ще срещнат, непременно ще се превърнат за тях в източник на вътрешно обогатяване. В противен случай не се знае какво може да се случи... 
Имаме ли определена цел, можем да отидем навсякъде. Щом замислите нещо с определена цел, между вас и проекта, върху който сте се съсредоточили, се създава връзка и всичко се урежда, за да намерите това, което търсите. Това е закономерност. Затова, щом човек реши да предприеме безцелни приключения, само за свое удоволствие, той се излага на опасности и се връща много разочарован или изобщо не се връща. Нека всичко да бъде ясно и точно в мисълта ви или в душата ви и всички закони на Вселената ще ви се притекат на помощ за осъществяването на вашите намерения. "

il pensiero del giorno - Omraam Mikhaël Aïvanhov

Nessun commento:

Posta un commento