venerdì 13 febbraio 2015

Bucaneve - o l'immagine del coraggio davanti alle difficoltà / Snowdrop - the image of courage in the face of difficulties

"Il bucaneve, che fiorisce verso la fine dell'inverno, annuncia il prossimo arrivo della primavera. Guardatelo: con che volontà e con che coraggio ordina alla neve e alla terra: «Avanti, spostatevi, voglio uscire!» Eppure è fragile, ha petali così teneri, così delicati... Un nulla può ferirlo. E tuttavia la terra e la neve gli obbediscono, gli cedono il passo e lui esce, fiorisce. Come fa per costringere la terra a dischiudersi? Il bucaneve possiede una forza irresistibile nel suo piccolo stelo che comincia a spuntare, ed è lui che trionfa. Perché è sempre l'amore a trionfare!
E voi, non disponete forse di più mezzi rispetto a un bucaneve? Sì. Solo che non avete fede e volontà a sufficienza per dire agli avvenimenti, alle difficoltà e alle limitazioni: «Avanti, spostatevi, lasciatemi passare, voglio uscire, voglio ammirare e lodare il Creatore!» Se saprete perseverare come il bucaneve, riuscirete sempre a liberarvi e riporterete la vittoria. "
"The snowdrop, which flowers toward the end of winter, announces the imminent arrival of spring. Study it: with what willpower and courage it commands the snow and the earth, ‘Go on, get out of the way! I want to come up!’ And yet it is fragile, it has such tender, delicate petals, and the slightest thing can harm it. But the earth and the snow obey it, they make way for it, and it comes up and flowers. How does it make the earth open up? It possesses an irresistible force within the tiny stem that is starting to come up, and so it prevails. Because love always prevails!
So, what about you? Do you not have greater means than a snowdrop at your disposal? Yes, you do. Only, you do not have enough faith and willpower to tell events, difficulties and limitations, ‘Go on, get out of the way! Let me through! I want to come up. I want to admire and praise the Creator!’ If you persevere like the snowdrop, you will always succeed in freeing yourself, and you will win."

le Perce-neige ou l’image du courage devant les difficultés -
"Le perce-neige qui fleurit vers la fin de l’hiver annonce la prochaine arrivée du printemps. Regardez-le : avec quelle volonté, quel courage il commande à la neige et à la terre : « Allez, écartez-vous, je veux sortir ! » Et pourtant il est fragile, il a des pétales si tendres, si délicats, un rien peut le blesser… Mais la terre et la neige lui obéissent, elles lui cèdent le passage et il sort, il fleurit. Comment fait-il pour obliger la terre à s’entrouvrir ? Il possède une force irrésistible dans sa petite tige qui commence à poindre, là, et c’est lui qui triomphe. Parce que c’est toujours l’amour qui triomphe !
Alors, et vous, ne disposez-vous pas de plus de moyens qu’un perce-neige ? Si. Seulement vous n’avez pas suffisamment de foi et de volonté pour dire aux événements, aux difficultés, aux limitations : « Allez, écartez-vous, laissez-moi le passage, je veux sortir, je veux admirer et louer le Créateur ! » Si vous persévérez comme le perce-neige, vous arriverez toujours à vous dégager et vous remporterez la victoire."

"Das am Ende des Winters blühende Schneeglöckchen kündigt die nahende Ankunft des Frühlings an. Schaut nur, mit welchem Willen, mit welchem Mut es dem Schnee und der Erde einen Befehl erteilt und sagt: »Geht zur Seite, ich will herauskommen!« Dabei ist es so zerbrechlich, es hat so zarte, feine Blütenblätter, dass die geringste Kleinigkeit es verletzen könnte. Aber die Erde und der Schnee gehorchen ihm, sie machen den Weg frei, sodass es herauskommt und blüht. Was macht es nur, dass die Erde gezwungen wird, sich zu öffnen? Es besitzt in seinem kleinen aufkeimenden Stängel eine unwiderstehliche Kraft, und siegt. Denn es ist immer die Liebe, die siegt!
Und ihr, besitzt ihr nicht sogar noch mehr Möglichkeiten als das Schneeglöckchen? Doch. Nur habt ihr nicht genug Glauben und Willen, um zu den Ereignissen, Schwierigkeiten und Begrenzungen zu sagen: »Geht zur Seite, lasst mich durch, ich will herauskommen, ich will den Schöpfer bewundern und preisen!« Wenn ihr beharrlich seid wie das Schneeglöckchen, dann wird es euch immer gelingen, euch zu befreien, und ihr werdet den Sieg davontragen."

El Narciso de las nieves o la imagen del ánimo ante las dificultades -
"El narciso de las nieves que florece hacia el final del invierno, anuncia la próxima llegada de la primavera. Miradlo: con qué voluntad, con qué entereza se enfrenta a la nieve y a la tierra: «Vamos, apartaos, ¡quiero salir!» Y sin embargo es frágil, tiene unos pétalos tan tiernos, tan delicados, cualquier cosa puede herirle... Pero la tierra y la nieve le obedecen, le ceden el paso y sale, florece. ¿Cómo hace para obligar a la tierra a que se entreabra? Posee una fuerza irresistible en su pequeño tallo que empieza a asomar... y triunfa. ¡Porque el amor siempre triunfa!
¿Acaso no disponéis vosotros de más medios que un narciso de las nieves? Sí. Pero no tenéis suficiente fe ni voluntad para decir a los acontecimientos, a las dificultades, a las limitaciones: «Vamos, apartaos, dejadme paso, ¡quiero salir, quiero admirar y alabar al Creador!» Si perseveráis como el narciso de las nieves, siempre lograréis liberaros y obtendréis la victoria."

"Подснежник, расцветающий в конце зимы, объявляет о скором приходе весны. Посмотрите на него: с какой волей, с каким мужеством он командует снегом и землей: «Давайте, расступайтесь, я хочу выйти наружу!» А ведь он очень нежный, у него такие мягкие, нежные лепестки, ничего не стоит его повредить… Но земля и снег ему повинуются, они уступают ему дорогу, и он выходит, он расцветает. Что он делает, чтобы заставить землю приоткрыться? Он обладает непреодолимой силой в своем маленьком стебельке, пробивающемся наружу, и он побеждает. Потому что всегда побеждает любовь! 
Ну а вы, разве у вас нет таких же средств, как у подснежника? Есть. Только у вас недостаточно веры и силы воли, чтобы сказать обстоятельствам, трудностям: «Давайте, расступайтесь, пропустите меня, я хочу выйти, я хочу восхищаться и прославлять Творца!» Если вы так же упорны, как подснежник, вы всегда сможете освободиться и отпраздновать победу. "

"A campainha-branca que floresce no fim do inverno anuncia a chegada próxima da primavera. Observai-a: com que vontade, com que coragem, ela ordena à terra e à neve: «Vá, afastai-vos, eu quero sair!» No entanto, ela é frágil, tem umas pétalas tão tenras, tão delicadas, uma coisa de nada pode feri-la… Mas a terra e a neve obedecem-lhe, cedem-lhe passagem, e ela sai e floresce. Como é que ela faz para obrigar a terra a entreabrir-se? Ela tem uma força irresistível no seu caulezinho que começa a despontar, e é ele que triunfa!
Então e vós? Não tendes à vossa disposição mais meios do que a campainha-branca? Sim. Só que não tendes fé e vontade suficientes para dizer aos acontecimentos, às dificuldades, às limitações: «Vá, afastai-vos, deixai-me passar, eu quero sair, quero admirar e louvar o Criador!» Se perseverardes como a campainha-branca, conseguireis sempre desembaraçar-vos nas situações e sair vitoriosos."

Het sneeuwklokje of het beeld van de moed tegenover moeilijkheden -
"Het sneeuwklokje dat bloeit tegen het einde van de winter, kondigt de komst van de volgende lente aan. Bekijk het eens: met welke wilskracht, met welke moed beveelt het aan de sneeuw en aan de aarde : "Vooruit, maak plaats, ik wil eruit komen!" En toch is het zo broos, heeft het zulke tere blaadjes, zo fijn dat de minste kleinigheid het kan kwetsen… Maar de aarde en de sneeuw gehoorzamen en laten een doorgang voor het sneeuwklokje dat naar boven klimt en bloeit. Hoe slaagt het erin de aarde te verplichten om een opening te maken? Het bezit een onweerstaanbare kracht in het kleine steeltje dat naar boven komt en zo overleeft het. Want het is altijd de liefde die overwint!
En jij, beschik jij niet over meer middelen dan een sneeuwklokje? Toch wel. Alleen heb je niet voldoende geloof en wilskracht om aan de gebeurtenissen, de moeilijkheden en de beperkingen te zeggen : "Vooruit, ga open, geef mij plaats want ik wil eruit, ik wil de Schepper bewonderen en prijzen!" Indien je volhardt zoals het sneeuwklokje, zul je er altijd in slagen om je te bevrijden en de overwinning te behalen."

Ghiocelul - sau imaginea curajului în fața greutăților
"Ghiocelul ce înflorește spre sfârșitul iernii anunță apropiata sosire a primăverii. Priviți-l: el comandă zăpezii și pământului cu multă voință, cu mult curaj: „Îndepărtați-vă, eu vreau să ies!” Totuși, el este fragil, el are niște petale atât de moi, de delicate, poate fi distrus dintr-un nimic... Pământul și zăpada îl ascultă însă, ele îl lasă să treacă și el apare, el înflorește. Cum procedează ca să oblige pământul să se întredeschidă? El posedă o forță irezistibilă în mica sa tijă ce începe să încolțească și astfel învinge. Pentru că iubirea învinge întotdeauna!
Voi nu dispuneți oare de mai multe mijloace decât ghiocelul? Ba da. Numai că nu aveți suficientă credință și voință pentru a spune evenimentelor, dificultăților, îngrădirilor: „Plecați de aici, îndepărtați-vă, eliberați-mi drumul, eu vreau să ies, eu vreau să îl admir și să îl laud pe Creator!” Dacă veți persevera precum ghiocelul, veți reuși mereu să vă eliberați și să învingeți."

"Το εντελβάϊς που ανθίζει προς το τέλος του χειμώνα, ανοίγοντας δρόμο μέσ’ από το χιόνι, αναγγέλλει τον ερχομό της άνοιξης. Κοιτάξτε το: Με τι απόφαση και θάρρος προστάζει το χιόνι και τη γη: «Κάντε πέρα να περάσω!» Κι όμως είναι τόσο εύθραυστο. Τα πέταλά του είναι τόσο τρυφερά και λεπτεπίλεπτα που το παραμικρό μπορεί να τα τραυματίσει... Όμως η γη και το χιόνι συμμορφώνονται, του ανοίγουν δρόμο και περνάει και ανθίζει. Πώς τα καταφέρνει; Το μικρό βλαστάρι που αρχίζει να προβάλλει, έχει ακατανίκητη δύναμη κι αυτή η δύναμη θριαμβεύει!
Εσείς τάχα δεν είστε δυνατότεροι από ένα εντελβάϊς; Ασφαλώς και είστε, μόνο που δεν έχετε αρκετή πίστη και θέληση, ώστε να πείτε στα γεγονότα, στις δυσκολίες, στους περιορισμούς: «Εμπρός, κάντε πέρα να περάσω, θέλω να θαυμάσω και να δοξάσω τον Δημιουργό!» Αν επιμένετε σαν το εντελβάϊς, θα ανοίγετε πάντα δρόμο και πάντα θα νικάτε."



"След появата на психоанализата думата "несъзнание" се използва много и тя може да бъде разгледана в тесен или в широк смисъл. В широк смисъл несъзнанието обхваща всичко, което е извън съзнанието, т.е. този малък екран, на който едва се отразяват няколко откъслечени картини и мисли. Колкото повече екранът се разширява и осветява, толкова повече тези картини и мисли се множат. В този смисъл несъзнанието съдържа доброто и злото, Небето и Ада, миналото и бъдещето... В тесния смисъл на думата, несъзнанието е само представата за нисшия аз, това наследство от чисто инстинктивни и животински наклонности от праисторическата епоха, предавани на човека при неговото раждане. 
Науката за Посвещението разбира несъзнанието в широкия смисъл на думата, така че го разделя на две части: нисша част, която представлява мрака, бездната и висша част – светлината. В това, което тя нарича несъзнание, подсъзнанието (нисшият аз), и свръхсъзнанието (висшият Аз) съставляват двата полюса."





il pensiero del giorno - Omraam Mikhaël Aïvanhov

Nessun commento:

Posta un commento